Sayfa:
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
|
Garip kalmış uzaktaki eviniz sizi kedisiyle, üzüm asması, kekiği, nanesi, ortanca, melisa ve gülleriyle meyve ağaçlarıyla karşılıyorsa bize düşen şükretmek. 🙏🦋
Dereotlarım tohuma durmuş, gülhatmi ve ıtırım çiçeklenmiş. Vahşi bahçem tüm bereketiyle karşıladı yine beni. 💙 ...
|
| |
Yaşarken ne çok eşya ediniyoruz. Hoş bendeki de lâf, sanki öldükten sonra eşyalarla işimiz varmış gibi!
Bazen ölen birinin ardından gereksiz düşünce baloncukları şişirirken yakalarım kendimi.
İşte derim öldü gidiyor, onca yıllık dünya mücadelesi bitti der demez içim karabasanlarl...
|
| |
İnsan belirli bir yaş yaşayınca “Yılbaşı” gecesi denilen yıl sonu gecesinin türlü hallerini bolca deneyimlemiş oluyor. Haliyle de içinde kalan kurtların dökülmediği olmuyor pek! Hayalini kurabildiğim ne varsa yaşadım. Yaşayamadıklarımı da zaten arzulamamışımdır, o kadar yani!
Dağda bayırda...
|
| |
Aynı ev, aynı çatal kaşıklar, aynı çatı altında aynı çakal ve tilkileri kovalamaktan sıkıldım. Evet sıkıldım biraz. Bazı sabahlar bu duyguyla uyanıyorum. Yola çıkıp pusulasız, kuralsız olasım var.
Ne güzeldir yolda olmak...
Tüm hararetiyle canımdan bezdirse de, yine de yaz mevsi...
|
| |
Ev dışında başkalarını da ilgilendiren bir işim varsa eğer bir gece önceden rahatı kaçan ağaç oluyorum! Oysa yeşil panjurlu verandada sakince otur işte değil mi? Yooo olur mu, an içindeki coşkuyu yakalamak yerine bir sonraki günü düşünüp kaygılanmak tabiatımızda var! Eski nineler gibi konuşuyorum...
|
| |
Bencik
Ömrümce pek çok ev değiştirdim, ister istemez her renk ve modelde kapı, pencere, panjurum oldu. Kahverengi, siyah, bej, bordo, mavi, sarı vs. derken hiç yeşil panjurlu evimin olmadığını fark ettim. Ne büyük bir farkındalık! Olsun. Herkesin büyük küçük tüm farkındalıklar...
|
| |
|
|
|
