Ayvacık Panayırı 2013

Panayırların, kırsalın bugünlere taşınan yerel değeri olduğunu düşünüyorum. Elbette, pek çok şeyde olduğu gibi panayır anlayışında da koşullar günümüze epeyce uyarlanmış, öyle görünüyor. Ne var ki, halâ büyük kentlerin alışveriş ve eğlence anlayışıyla panayırlar arasında derin bir uçurum olduğunu söylemek mümkün. O yüzden panayırların gürültülü tozu dumanı beni cezbetmeye devam ediyor. Fırsat buldukça ve denk düştüktükçe ilkbahar ve sonbahar panayırlarına gitmeye çalışıyorum. Çocukluğumun panayırlarına bir öykünme olarak algıladığımdan olabilir mi!

Kimbilir belki de çocukluğa özlemin bir başka ifadesi!
Eski ile yeni zamanların mukayesesini sıkça yapar oldum. Sanırım, unutulmaya yüz tutan eski adet ve gelenekleri yeniden hatırlama dürtüsü bu.

Yok tabi, eskiye sıkı sıkıya bağlılık değil bu! Değişimin tarafıyım, değişim ve dönüşüm şart. Ne var ki dönüşümün köşe taşlarını hatırlamak, yaşamın devamlılığı için gerekli, bunu yaşamın kendisi yaşatarak öğretiyor.