Bugün "Dünya Makarna Günü"

Kim sevmez makarnayı? Var mı sahi sevmeyeniniz? Varsa da, eminim çocukluğa değin uzanan bir hikayesi vardır, bütün diğer psikolojik edinimler gibi. Annesi, öyle kötü pişiriyordur ki zavallı çocuk dişlerine yapışan ve boğazında gülle gibi büyüyen hamur topağını yutacağım diye helak oluyordu ki, makarna sevmiyordur yetişkinliğinde! Olamaz mı?

Vardı tabi öyle mutfaklar; Makarnayı sadece suda haşlayıp, yağlayıp tuzlayarak tabağa koyan beceriksiz anneler! Bir de hamur ederler güzelim makarnayı üstüne üslük. Neyse konumuz beceriksiz anneler değil, marifetli annelerimizin hazırladığı makarnalarla taa çocukluğumuza giden damak kokularımızı anımsatan o misler gibi tereyağıyla hazırlanan domates, peynir soslu, kıymalı makarnalar. Zaten kilolarımızın da müsebbibi onlar değil mi?

Keşke annem beceriksiz olaydı!

"Makarna şişmanlatmıyormuş" (!) deniyor ya inanmamak gerek. Kim çıplak makarna yiyor kuzum? Yani çıplakken değil, makarna çıplakken. Şööyle bol sosa bulamadan makarna makarna oluyor mu sizce? Hele şimdilerde makarna ana yemek olarak hazırlanır oldu ya, işi azıtıp makarnayı etler, balıklar, sebzelerle, kremalara boca edip başka bir yiyecek haline getiriyoruz. Yani oldukça ağır ve yoğun soslarla harmanlayıp kendimizi şımartıp kandırıyoruz! Sos demek lezzet demek kalori demek. Uf yaaa...

Tanrı bütün makarna sevenleri korusun...