İkizlerin doğum günü
Herkese nasip olmaz 60 yaşını kutlayacak ikiz kardeşlere sahip olmak!
Onlar Bursa’nın Altıparmak caddesinin ikizleriydi. (Geçmiş zaman kullanıyorum çünkü artık eski Altıparmaklıların çoğu gibi ikizler de uzun zaman önce Bursa’nın başka bölgelerine taşındılar.)
70 ve 80’li yıllarda Altıparmak mahallesi ve Atatürk Lisesinin sevilen gençleriydiler. Yaşlılarla çocukların gönlünü almayı iyi bildiklerinden hayran kitleleri hiç eksik olmazdı. Basketbol oynar, kışları Uludağ’a kayağa giderler, hafta sonları doğa yürüyüşleri yaparlardı.
Şimdilerde tüm kuraklığıyla devam eden bir kışı yarıladık ki heyhat ikizlerin çok sevdiği kardan eser yok. Onlar birer kış çocuğu, yarın doğum günleri. Bir dilek tutsam doğum günlerinde birdenbire kar yağsa diyorum. Karın üzerinde ateş yakarak sucuk kızartıp ekmek arası yapmayı çok severlerdi ilk gençliklerinde. Şimdilerde de çok değişen bir şey yok, sadece daha kalabalık dostlarıyla yapıyorlar artık.
Spor hep hayatlarında oldu. Lise dönemlerinde spordan döndüklerinde her biri birer büyük şişe gazoz, kola, meyve suyu içerlerdi. Annem evimizi hiç yemeksiz bırakmazdı çünkü ikizlerin iştahını bilirdi. Okul çıkışı arkadaşlarını da toplayıp getirirlerdi eve. Evde hazır pişmiş ne varsa oturup yerlerdi. Bazen bir tepsi patatesli köfte, ıspanaklı kol böreği, kurabiye ya da Kemalpaşa tatlısı, kadayıf filan koca tepsi silip süpürülürdü. Annemin hiç sesi çıkmazdı, arkadaşlarıyla ders çalışıp yesinler de varsın bitirsinler derdi.
60 yaşını kutlayacak ikiz kardeşlere sahip olmak herkese nasip olmaz!
Benim gözümde 6 hadi bilemedim 16 yaşında oluyorlar bazen! Onların doğum günleri hep özel olmuştur. Yıllardır nerede olurlarsa olsunlar doğum günlerinde kilometreler aşıp bir araya gelirler. Sorsanız önem vermez görünürler fakat aralarında gizli bir sır gibidir onların bağı. Kendi varoluşlarını hiç abartmaz kalben anlaşırlar, ikizlere dair efsanevi öyküler sanki onlar için yazılmıştır.
İkizlerin sosyal ortamlarına dokunan, onların eşi dostu olanlar kendilerini her daim şanslı saymışlardır. Aramızdaki az yaş farkına rağmen benim anaç yanımı hep sıcak tuttular. İyi ki doğmuşlar, iyi ki benim kardeşlerim olmuşlar. Gençlik yıllarımızdaki doğum günlerinde sıradan hediyeler alırdım ikizlere. Sonraları elleri ekmek tutup para kazanmaya başladıkları ilk doğum günlerinde küçük keseler içinde birer altın vermiştim. Bu keseyi her ay bir altın koyarak doldurun demiştim. Aradan çok uzun zaman geçti. Yaşamları boyunca hayata dair öyle çok şeyi doldurup boşalttılar ki, onların enerjisi etraflarındakilere hep iyi geldi.
Son yıllarda artık onlara uygun hediye bulamadığımı fark ettiğimde doğum günlerinde birer öykü yazıp veriyordum. Bu öyküler çocukluğumuza ait gerçek öykülerdi. Bu yıl nasıl bir öykü yazacağım diye düşünürken bu satırlar döküldü kalemimden…
Evet, yıllar zamanları kovaladı her ikisi de kendi alanlarının duayeni oldular ve son derece verimli keyifli yaşamlar sürdüler, sürmekteler. Hayat gailesi zaman zaman onları farklı yörelere savurup farklı hayatlar yaşasalar da her fırsatta bir araya geldiler. İkiz kardeşler nasıl ki bir annenin karnında aynı zaman diliminde dünyaya gelmişlerse, onlar ilerideki yaşlılık dönemleri için de benzer bir güzellik tasarladılar; Aynı bahçe içinde birer bitişik ev yaptılar. Altmışıncı yaşlarına yine birlikte giriyorlar.
Şelalelerce çoğalıp taşan nice mutlu yaşları olsun, sonsuz ve sınırsız güzelliklerle...
Doğum gününüz kutlu olsun canlarım.
Sevgilerimle...
Nurdan Çakır Tezgin
Onlar Bursa’nın Altıparmak caddesinin ikizleriydi. (Geçmiş zaman kullanıyorum çünkü artık eski Altıparmaklıların çoğu gibi ikizler de uzun zaman önce Bursa’nın başka bölgelerine taşındılar.)
70 ve 80’li yıllarda Altıparmak mahallesi ve Atatürk Lisesinin sevilen gençleriydiler. Yaşlılarla çocukların gönlünü almayı iyi bildiklerinden hayran kitleleri hiç eksik olmazdı. Basketbol oynar, kışları Uludağ’a kayağa giderler, hafta sonları doğa yürüyüşleri yaparlardı.
Şimdilerde tüm kuraklığıyla devam eden bir kışı yarıladık ki heyhat ikizlerin çok sevdiği kardan eser yok. Onlar birer kış çocuğu, yarın doğum günleri. Bir dilek tutsam doğum günlerinde birdenbire kar yağsa diyorum. Karın üzerinde ateş yakarak sucuk kızartıp ekmek arası yapmayı çok severlerdi ilk gençliklerinde. Şimdilerde de çok değişen bir şey yok, sadece daha kalabalık dostlarıyla yapıyorlar artık.
Spor hep hayatlarında oldu. Lise dönemlerinde spordan döndüklerinde her biri birer büyük şişe gazoz, kola, meyve suyu içerlerdi. Annem evimizi hiç yemeksiz bırakmazdı çünkü ikizlerin iştahını bilirdi. Okul çıkışı arkadaşlarını da toplayıp getirirlerdi eve. Evde hazır pişmiş ne varsa oturup yerlerdi. Bazen bir tepsi patatesli köfte, ıspanaklı kol böreği, kurabiye ya da Kemalpaşa tatlısı, kadayıf filan koca tepsi silip süpürülürdü. Annemin hiç sesi çıkmazdı, arkadaşlarıyla ders çalışıp yesinler de varsın bitirsinler derdi.
60 yaşını kutlayacak ikiz kardeşlere sahip olmak herkese nasip olmaz!
Benim gözümde 6 hadi bilemedim 16 yaşında oluyorlar bazen! Onların doğum günleri hep özel olmuştur. Yıllardır nerede olurlarsa olsunlar doğum günlerinde kilometreler aşıp bir araya gelirler. Sorsanız önem vermez görünürler fakat aralarında gizli bir sır gibidir onların bağı. Kendi varoluşlarını hiç abartmaz kalben anlaşırlar, ikizlere dair efsanevi öyküler sanki onlar için yazılmıştır.
İkizlerin sosyal ortamlarına dokunan, onların eşi dostu olanlar kendilerini her daim şanslı saymışlardır. Aramızdaki az yaş farkına rağmen benim anaç yanımı hep sıcak tuttular. İyi ki doğmuşlar, iyi ki benim kardeşlerim olmuşlar. Gençlik yıllarımızdaki doğum günlerinde sıradan hediyeler alırdım ikizlere. Sonraları elleri ekmek tutup para kazanmaya başladıkları ilk doğum günlerinde küçük keseler içinde birer altın vermiştim. Bu keseyi her ay bir altın koyarak doldurun demiştim. Aradan çok uzun zaman geçti. Yaşamları boyunca hayata dair öyle çok şeyi doldurup boşalttılar ki, onların enerjisi etraflarındakilere hep iyi geldi.
Son yıllarda artık onlara uygun hediye bulamadığımı fark ettiğimde doğum günlerinde birer öykü yazıp veriyordum. Bu öyküler çocukluğumuza ait gerçek öykülerdi. Bu yıl nasıl bir öykü yazacağım diye düşünürken bu satırlar döküldü kalemimden…
Evet, yıllar zamanları kovaladı her ikisi de kendi alanlarının duayeni oldular ve son derece verimli keyifli yaşamlar sürdüler, sürmekteler. Hayat gailesi zaman zaman onları farklı yörelere savurup farklı hayatlar yaşasalar da her fırsatta bir araya geldiler. İkiz kardeşler nasıl ki bir annenin karnında aynı zaman diliminde dünyaya gelmişlerse, onlar ilerideki yaşlılık dönemleri için de benzer bir güzellik tasarladılar; Aynı bahçe içinde birer bitişik ev yaptılar. Altmışıncı yaşlarına yine birlikte giriyorlar.
Şelalelerce çoğalıp taşan nice mutlu yaşları olsun, sonsuz ve sınırsız güzelliklerle...
Doğum gününüz kutlu olsun canlarım.
Sevgilerimle...
Nurdan Çakır Tezgin
Aşçı Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGİN
