ÖTEBERİ
Biraz öteberi bakınırken;
Bir yazarın Facebook sayfasına yazmış olduğu ölüme dair birkaç sözcük takıldı kafama bugün. Zaman tünelinde hep böyle şeyler paylaşır o zaten.
Sonra birden bu cümleyi 30 - 40 yıl önce kurmuş olsam anlaşılmayacaktın dedim. İnternet yoktu ki! “Facebook” diye bir kitap mı var, “zaman tüneli” zamanda yolculuk mu?
Bir yığın anlamsız soru gelecekti akla. Face sadece gösterge, benzerleri de ona keza...
Andy Warhol’un o klasik sözü; “Herkes bir gün 15 dakikalığına ünlü olacaktır.”
Olunuyor.
Okur yazar taifesinde bir rahatlık var. Her gün tek cümlelik kitaplar yazılıyor. Yazıyoruz... Okunmasak da, okumasak da yazıyoruz. Herkesin yazmaktan başka çaresinin olmadığı durumlar giderek çoğalıyor. Çağımızın aklı çok karışık; Okumuyoruz desek de mecburi okumalar her daim gözümüze çöp. Kişinin kendine “kapa gözünü görme o münasebetsiz dizilimi” demesi doğal karşılanıyor. Yaşam kısa, zaman dar.
Zaman tünelinde uçuşan Catherine Zeta Jones’lar, Anthony Bourdain’lar gibiyiz. Bourdain da ölümlüydü, o da yok artık!
Ölüm diyorduk, ölümün şakası yok. Bir tık ötemizde. Öte dediysem belki de beri!
Öte - beri, ölüm geri, oh.
Tarık Dursun K.’ın “ölüm aklımdasın” repliği her an cebimde oysa!
Lâdes gibi aklımda.
Lâdesi bile anında unutan ben, ölümle beraber yürümenin dayanıklı bastonuna yüklenmekte bir bahis görmüyorum baston sağlam. Ben yamuğum. İçim akıyor yaşama oluk oluk.
Ah ölüm, hep varlığınla şımarıyor şu yaşam bunu bil.
Öteberi, ölüm geri
Git öte gel beri
Gidip gelen yürekler
Toplasın öteberi.
31 Ekim 2018 / Aşçı Fok
Bir yazarın Facebook sayfasına yazmış olduğu ölüme dair birkaç sözcük takıldı kafama bugün. Zaman tünelinde hep böyle şeyler paylaşır o zaten.
Sonra birden bu cümleyi 30 - 40 yıl önce kurmuş olsam anlaşılmayacaktın dedim. İnternet yoktu ki! “Facebook” diye bir kitap mı var, “zaman tüneli” zamanda yolculuk mu?
Bir yığın anlamsız soru gelecekti akla. Face sadece gösterge, benzerleri de ona keza...
Andy Warhol’un o klasik sözü; “Herkes bir gün 15 dakikalığına ünlü olacaktır.”
Olunuyor.
Okur yazar taifesinde bir rahatlık var. Her gün tek cümlelik kitaplar yazılıyor. Yazıyoruz... Okunmasak da, okumasak da yazıyoruz. Herkesin yazmaktan başka çaresinin olmadığı durumlar giderek çoğalıyor. Çağımızın aklı çok karışık; Okumuyoruz desek de mecburi okumalar her daim gözümüze çöp. Kişinin kendine “kapa gözünü görme o münasebetsiz dizilimi” demesi doğal karşılanıyor. Yaşam kısa, zaman dar.
Zaman tünelinde uçuşan Catherine Zeta Jones’lar, Anthony Bourdain’lar gibiyiz. Bourdain da ölümlüydü, o da yok artık!
Ölüm diyorduk, ölümün şakası yok. Bir tık ötemizde. Öte dediysem belki de beri!
Öte - beri, ölüm geri, oh.
Tarık Dursun K.’ın “ölüm aklımdasın” repliği her an cebimde oysa!
Lâdes gibi aklımda.
Lâdesi bile anında unutan ben, ölümle beraber yürümenin dayanıklı bastonuna yüklenmekte bir bahis görmüyorum baston sağlam. Ben yamuğum. İçim akıyor yaşama oluk oluk.
Ah ölüm, hep varlığınla şımarıyor şu yaşam bunu bil.
Öteberi, ölüm geri
Git öte gel beri
Gidip gelen yürekler
Toplasın öteberi.
31 Ekim 2018 / Aşçı Fok
Aşçı Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGİN
